PL       AZ       RU  

Strona główna Aktualności Historia Wybitni działacze polscy Losy Azerbejdżan Kontakty
Copyright © www.polonia-baku.org Wszystkie prawa zastrzeżone

Paweł ZDRODOWSKI
(1890-1976)

Zdrodowski Paweł (1890-1976)- wybitny mikrobiolog, immunolog, twórca nauki o rikkietsiach i rikkietsiozie. Urodził się w Uralsku. Jego ojciec Feliks, Polak z wsi Zdrody Mazowieckiego powiatu Łomżynskiej guberni, odbywał służbę wojskową w Rosji, gdzie ożenił się z rosyjską dziewczyną. Feliks zmarł na gruźlicę, kiedy syn miał 7 lat. Matka została z dziećmi, bez środków. Paweł skończył Orenburgskie seminarium duchowne. Następnie Zdrodowski pracował jako nauczyciel w wiejskiej szkole, a w 1909 postąpił na medyczny wydział Kazańskiego uniwersytetu. Wiosną 1914, był mobilizowany i wysłany do frontu jako lekarz. W 1916, jeszcze będąc się na służbie wojskowej, zdał państwowe egzaminy i otrzymał dyplom "lekarza z wyróżnieniem". Po demobilizacji w październiku 1917 mieszkał w Rostowie-na-Donu, gdzie pracował w Instytucie baktieriołogicznym jako zarządzający cholernym, tyfusowym i diagnostycznym wydziałami. W lipcu 1920 obronił w Dońskom uniwersytecie pracę doktorską z medycyny. W tym zaś roku w charakterze epidemiologa 11 Armii Czerwonej był skierowany do walki z malarią w Baku. Jednocześnie w 1922-1930 pracował w zorganizowanym w Baku Instytucie mikrobiologii i higieny. Z 1924 - zastępca dyrektora, a z 1926 - dyrektor tego instytutu. W 1925 Zdrodowski organizował przeprowadzenie pierwszego w ZSRR doświadczenia szczepienia dzieci za pomocą dyfterytnego anatoksinu. W 1931-1934, kiedy przesiedlił się do Leningradu, stanął na czele przeprowadzania podobnej profilaktyki dyfterytu anatoksinem dla dzieci; w 1933 kierował walką z brucelozą na Północnym Kaukazie. Naukowo-organizacyjna działalność Zdrodowskiego pomyślnie łączyła się z naukową. Pracując w 1930-1934 w Instytucie eksperymentalnej medycyny w Leningradzie, gdzie został kierownikiem wydziału epidemiologii, Zdrodowski przygotował pierwszą w ZSRR monografię "Nauka o brucelozie", która ukazała się w druku w 1933, a w 1934 także po raz pierwszy w Związku opracował metodę próżniowego konserwowania bakterii. W 1934-1938 pracował w Moskwie, dokąd Instytut był przeniesiony. W 1935 zajmował się stworzeniem sieci bruceloznych stacji w ZSRR i kierował nimi. W nocy na 30 października 1938 Zdrodowski był aresztowany. 15 maja 1939 został osądzony Wojennym kolegium Naczelnego sądu ZSRR według art.58 UK RSFSR na 15 lat z pozbawieniem praw na 5 lat, z konfiskatą mienia, nie zważając na to, że nie uznał siebie winnym. Po sądzie był skierowany do Republiki Komi, gdzie pracował na budownictwie dróg, drwalem i na innych ciężkich pracach. Następnie Zdrodowskiego przeprowadzili do Karagandinskiego ITŁ. W pierwszej połowie 1939 wyrok był zniesiony i jego sprawa była skierowana na dodatkowe dochodzenie, a Zdrodowskiego wywieźli do Moskwy i ponownie zamknęli w Butyrskim więzieniu. Mimo to, że i po dodatkowym dochodzeniu Zdrodowski odmówił swojej winy, w kolegium Naczelnego sądu ZSRR 7 lipca 1941 ponownie wyniosło wyrok według art.58 i znów wysłano go do obozu Komi. Ale wtedy on już pracował jako sanitariusz przy szpitalu. W 1942 roku Zdrodowski był dostarczony specjalną eskortą do Moskwy, gdzie pracował w więzieniu przy laboratorium NKWD zgodnie ze swoim zawodem, zajmował się badaniem bodźca tyfusu plamistego. Nareszcie, 6 listopada 1944 Zdrodowski był zwolniony zgodnie z decyzją Szczególnej narady przy NKWD ZSRR od 1 listopada 1944 z uprawnieniem zamieszkania w Moskwie.

Po zwolnieniu z 1945r. pracował w Instytucie epidemiologii i mikrobiologii AMN ZSRR, gdzie stał na czele laboratorium. Aktywnie kontynuował swoje badania w obwodzie immunologii i epidemiologii brucelozy. W 1953 ukazała się w druku jego monografia "Nauka o rikkietsiach i rikkietsiozach", napisana wspólnie z żoną, Goliniewicz . Ta monografia w 1959 r była odznaczona Państwową nagrodą. Jeszcze wcześniej, od razu po zwolnieniu, Zdrodowski był wybrany członkiem Akademii AMN ZSRR (1945), w 1949 odznaczony Stalinowską nagrodą.

12 maja 1956 Wojenne kolegium Naczelnego Sądu ZSRR zniosło wyrok z braku przestępstwa. W 1966 Zdrodowski otrzymał Złoty medal im. Miecznikowa AN ZSRR, w 1970 r . został Bohaterem Socjalistycznej Pracy.

Copyright © www.polonia-baku.org Wszystkie prawa zastrzeżone